نامه اي به علي پيشواي شيعيان

با سلام
همواره از عدالت شما شنيده بودم همواره از جسارت شما شنيده بودم همواره از معصوم بودن شما شنيده بودم و بسيار دوست مي داشتم به عنوان يك انسان كه پدر و مادرش همواره از شما سخن مي گويند بيشتر بدانم بنابراين شروع كردم به خواندن كتاب نهج البلاغه كه مجموع نامه ها خطبه ها و حكمتهاي شما بود ولي اي كاش هرگز اين كار را نمي كردم زيرا با خواند آنچه را كه ديگران هيچوقت به من نگفته بودند دانستم و حال اين دانستن سوالاتي را برايم به بار آورد . براستي علي شما در
حكمت 238 اينگونه سخن گفته اي
زن و زندگى، همه‏اش زحمت و دردسر است و زحمت بارتر اينکه چاره‏اى جز بودن با او نيست

اي علي من نمي دانم چرا شما زن را دردسر و زندگي را زحمت مي دانيد من نمي دانم فاطمه و يا زينب و يا زنان آن جامعه براي شما چگونه بودند كه اينگونه آنها را توصيف كرده اي ولي اي علي زنان اين جامعه براي من زحمت نيستند مادرم نه تنها مايه زحمت براي ماست بلكه مايه رحمت است و به يقيق رسيدم كه او معجزه اي بسيار بزرگ مي باشد كه اگر او نبود بي شك من به پوچي مي رسيدم . اي علي من يك انسان مي باشم كه دينم همان خداي من و عقل من مي باشد و در اين دين توهين به هر انساني گناه كبيره است و نمي دانم چگونه انساني كه معصوم است زن را اينگونه تعريف كرده است . علي زندگي براي من دردسر نيست زندگي براي من نشان دهنده اوج عشق الهي به بنده اش مي باشد زندگي براي من شادي است و براستي اي علي اي كاش شما هم فيلم راز را مي ديد كه همانند من مي دانستيد زندگي دردسر نيست .

آهان در جايي ديگر لواط را فقط به دليل اينكه باعث فزوني فرزندان نمي شود نهي كرده اي
ترک «لواط» را براى فزونى فرزندان ( حكمت 252 )
اي علي من نمي توانم اين منطق شما را بفهم آيا بايد هر رابطه زناشويي را كه منجر به فزوني فرزندان نمي شود ترك كرد . اي علي ازدواج در دين من براي فزوني فرزندان نيست ازدواج براي من رسيدن عشقي زميني به عشقي الهي است حال اين ازدواج هر گونه مي خواهد باشد همجنس با همجنس يا همجنس با غير همجنس
و در حكمت 102 اينگونه سخن گفته اي :
: روزگارى بر مردم خواهد آمد که محترم نشمارند جز سخن چين را، و خوششان نيايد جز از بدکار هرزه، و ناتوان نگردد جز عادل. در آن روزگار کمک به نيازمندان خسارت، و پيوند با خويشاوندان منّت گذارى، و عبادت نوعى برترى طلبى بر مردم است، در آن زمان حکومت با مشورت زنان، و فرماندهى خردسالان، و برترى خواجگان اداره مى‏گردد

اي علي نمي دانم چرا اينگونه از مشورت با زنان هراس داريد ولي من مي بينم اين زنان كه جايي آنها را زحمت و جايي آنها را كم خرد مي نامي در دين تو نقش بسزايي دارد من مي دانم اگر فرعون با آسيه مشورت نمي كرد موسي نبود – من مي دانم اگر مريم پاكدامن نبود عيسي نبود – اگر خرد فاطمه نبود امامتي نبود - اگردرايت زينب در كربلا نبود كربلايي نبود و هزاران اگر ديگر كه در دين شما بسيار زياد مي باشد . اي علي در دين من زن و مرد همه با يكسان هستند مگر در عشق ورزيدن به پروردگار راستين

در جاي ديگر به گونه اي سخن مي گويي كه من ...
( نامه 31 – صفحه 162 )
در امور سياسي کشور از مشورت با زنان بپرهيز، که راي آنان زود سست مي‏شود، و تصميم آنان ناپايدار است، در پرده حجاب نگاهشان دار، تا نامحرمان را ننگرند، زيرا که سخت‏گيري در پوشش، عامل سلامت و استواري آنان است، بيرون رفتن زنان بدتر از آن نيست که افراد غير صالح را در ميانشان آوري، و اگر بتواني بگونه‏اي زندگي کني که غير تو را نشناسند چنين کن

اي علي شما مي گويد سخت گيري در پوشش عامل سلامت زنان است در حالي كه در دين من سخت گيري در هر امري ناپسند است آيا سخت گيري در پوشش و منع بيرون رفتن زنان از منزل چيزي جز محدوديت زن را بيان مي كند و در جايي ديگر مي گوييد بگونه اي زندگي كن كه غير از تو را نشناسد . براستي علي زن را چگونه فرض مي كني و چگونه اين سخنان را بر زبان جاري كرده اي .سخناني كه هر عقل سليمي را به شك مي اندازد .

اي علي اي كاش كه هيچگاه نهج البلاغه را نخوانده بودم و ...